Ja, wel leuk hoor, al die liposuctie-updates, maar wat doet dat nu dan met je?

Nou, dat zal ik je vertellen. Na elke ingreep, heb ik steeds minder pijn aan mijn benen. Ik wist natuurlijk wel dat ik pijn had (zie Wandelen – TasDus en Nog 3 nachtjes slapen… – TasDus) maar eigenlijk niet dat het zoveel was.

Je leert er toch mee leven op een bepaalde manier. Na de binnenbenen, merkte ik na een week of 4 dat het wandelen makkelijker ging en leek ik minder pijn te hebben aan mijn benen. Het wandelen ging vooral makkelijker omdat ik geen schurende dijbenen meer had. En ik kon wat verder lopen. Tegen de tijd dat ik wat serieuzere wandelingen kon maken, was de buitenkant alweer aan de beurt. Maar, na een week ging het al zo goed, dat ik al snel op het niveau zat van de laatste week voor lipo-deel 2. Het wandelen werden weer stukken van 7/8 kilometer en daarna hoefde ik niet naar bed of op de bank te slapen, maar had ik gewoon nog wat energie over om bijvoorbeeld de planten water te geven, of een boodschap te doen.

Ik ben voor het eerst weer naar een concert geweest (sinds Covid-19) en normaal bleef ik altijd zo lang mogelijk ergens zitten om energie te sparen en áls ik het dan al de hele avond vol hield, was ik afgedraaid daarna. En dan intens koude benen, zo koud, dat ik eerst warm moest douchen en daarna in bed de elektrische deken aan moest doen om een beetje op te warmen. Bizar. Want nu dacht ik ‘is het al afgelopen?’ Mijn benen deden helemaal geen pijn! Ik kon gewoon nog een flink tempo wandelen (naar de trein) en lachte mijn vriend uit omdat hij wel last had van de hele avond staan. En niks geen intense kou. Alleen de voorkant van mijn bovenbenen was koud en de rest lekker warm. Heel gek! Maar wel leuk om te voelen (ook voor een ander) dat het dus niet tussen de oren zit (leest u mee, sceptische zorgprofessional?).

Nu zijn dus de bovenbenen klaar. Ik ervaar alleen nog pijn in de onderbenen maar dat is nu heel goed te doen. Mijn benen voelen helemaal niet meer zwaar en pijnlijk. Ik slaap beter, heb meer energie, en ben ook helderder in mijn hoofd. Ik heb veel meer zin om dingen te doen. In plaats van dingen uitstellen, vind ik het geen probleem om iets nu te doen, want ik heb gewoon energie.

Ik heb zin om weer te gaan sporten en ik heb nu opeens heel veel keuzes! Ik hoef niet meer te kiezen uit fitness of zwemmen. En ik wandel. Heel veel. Afgelopen weekend waren we een weekendje in Otterlo en hebben we 1 dag 15km gewandeld en de dag erna 18km. EN IK HAD ALLEEN ZERE VOETEN!

Ik ben zo blij en dankbaar dat het zoveel is verbeterd. Ik kan er serieus wel een potje om janken zo blij. Het voelt echt alsof ik mijn leven weer terug krijg.

Dan heb ik hier nog een serie blijmakende foto’s van mijzelf tijdens wandelingen.

Oke, doei!